italiangreyhound.pl
Porady

Bezpieczne i szkodliwe kości dla psa - na które uważać, a które podawać

Bartosz Matelski18 października 2024
Bezpieczne i szkodliwe kości dla psa - na które uważać, a które podawać

Karmienie psa kośćmi to kwestia wymagająca szczególnej uwagi. Nie wszystkie kości są bezpieczne dla czworonogów, a niewłaściwy wybór może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych. Niektóre rodzaje kości mogą stanowić wartościowy przysmak. Inne z kolei stwarzają ryzyko zadławienia lub uszkodzenia przewodu pokarmowego. Decyzja o podawaniu kości wymaga świadomego wyboru i przestrzegania podstawowych zasad bezpieczeństwa.

Najważniejsze informacje:
  • Surowe kości są bezpieczniejsze niż gotowane
  • Kości cielęce i wołowe to najbezpieczniejszy wybór
  • Kości drobiowe i wieprzowe są zabronione - mogą być śmiertelnie niebezpieczne
  • Maksymalna dzienna porcja to 10g kości na kg masy ciała psa
  • Pies powinien być zawsze pod nadzorem podczas gryzienia kości
  • Kości to tylko przysmak, nie mogą zastępować regularnych posiłków

Jakie kości są bezpieczne dla psa

Bezpieczne kości dla psa to przede wszystkim surowe kości cielęce i wołowe. Kości wołowe dla psa są szczególnie wartościowe ze względu na ich twardość i wielkość, która uniemożliwia połknięcie w całości.

Czy pies może jeść kości surowe? Tak, surowe kości są zdecydowanie lepszym wyborem niż gotowane. Naturalna struktura surowej kości sprawia, że jest ona elastyczniejsza i mniej podatna na rozkruszenie podczas gryzienia.

Rodzaj kości Właściwości Zalecana wielkość psa
Cielęce Miękkie, łatwe do pogryzienia Małe i średnie rasy (do 20 kg)
Wołowe Twarde, trwałe Średnie i duże rasy (powyżej 15 kg)

Niebezpieczne rodzaje kości - tych unikaj

Podawanie niewłaściwych kości może prowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych. Czy pies może jeść kości dowolnego rodzaju? Absolutnie nie - niektóre z nich mogą być śmiertelnie niebezpieczne.

  • Kości drobiowe dla psa - łamią się na ostre fragmenty, mogące przebić przewód pokarmowy
  • Kości wieprzowe dla psa - ryzyko zakażenia chorobą Aujeszky'ego oraz problemy trawienne
  • Kości gotowane - stają się kruche i łamliwe
  • Kości z dziczyzny - mogą przenosić pasożyty

Najpoważniejsze zagrożenia to perforacja przewodu pokarmowego i zadławienie. Ostre odłamki kości mogą też uszkodzić przełyk lub jelita.

Dlaczego kości drobiowe są szkodliwe

Struktura kości drobiowych sprawia, że łamią się one wzdłuż włókien, tworząc ostre, igiełkowate fragmenty. Te drobne, zaostrzone kawałki mogą wbijać się w ścianki przewodu pokarmowego.

Pod wpływem soków trawiennych kości drobiowe nie rozmiękczają się tak jak inne rodzaje kości. Zamiast tego, stają się jeszcze bardziej kruche i niebezpieczne.

Konsekwencje połknięcia kości drobiowych mogą być dramatyczne. W najgorszym przypadku może dojść do perforacji jelit wymagającej natychmiastowej interwencji chirurgicznej.

Czytaj więcej: Uwaga! Czy pies może jeść cebulę? Niebezpieczeństwo zatrucia u pupila

Zasady bezpiecznego podawania kości psu

Kości należy podawać zawsze po głównym posiłku. Głodny pies może połykać zbyt łapczywie, co zwiększa ryzyko zadławienia.

Czas gryzienia kości nie powinien przekraczać 20-30 minut. Po tym czasie należy odebrać kość, aby zapobiec nadmiernemu rozdrobnieniu.

Podczas podawania kości pies powinien być pod stałą obserwacją. Nigdy nie zostawiaj czworonoga samego z kością.

Najważniejsze zasady bezpieczeństwa: - Podawaj tylko surowe kości - Wybieraj kości odpowiednie do wielkości psa - Zawsze nadzoruj psa podczas gryzienia - Odbieraj kość po 30 minutach - Nie podawaj kości głodnemu psu
Waga psa (kg) Dzienna porcja kości (g)
5-10 50-100
10-25 100-250
25-40 250-400

Jak prawidłowo przechowywać kości

Surowe kości należy trzymać w szczelnym pojemniku w lodówce. Maksymalny czas przechowywania w temperaturze 4°C wynosi 48 godzin. Można też zamrozić kości na okres do 3 miesięcy.

Przed podaniem zamrożonej kości należy ją rozmrozić w lodówce. Rozmrażanie w temperaturze pokojowej sprzyja namnażaniu się bakterii. Nie należy ponownie zamrażać raz rozmrożonych kości.

Kość, która leżała w misce dłużej niż 2 godziny, powinna zostać wyrzucona. Temperatura pokojowa sprzyja rozwojowi bakterii.

Objawy problemów po zjedzeniu kości

Zdjęcie Bezpieczne i szkodliwe kości dla psa - na które uważać, a które podawać

Pierwsze objawy problemów mogą pojawić się już kilka godzin po zjedzeniu kości. Szczególnie niepokojące są wymioty i biegunka. Natychmiastowej reakcji wymaga pojawienie się krwi w kale.

  • Wymioty lub odruchy wymiotne
  • Ślinienie się i problemy z przełykaniem
  • Brak apetytu i apatia
  • Wzdęcia i bóle brzucha
  • Zaparcia lub biegunka
  • Krew w kale

W przypadku zauważenia niepokojących objawów należy przerwać podawanie kości. Warto też zapisać godzinę ostatniego posiłku i rodzaj kości.

Do czasu wizyty u weterynarza nie należy podawać psu żadnego jedzenia. Można natomiast zapewnić stały dostęp do świeżej wody.

Kiedy natychmiast udać się do weterynarza

Natychmiastowej interwencji wymaga silny ból brzucha i wymioty. Te objawy mogą świadczyć o zablokowaniu przewodu pokarmowego.

Krwawienie z pyska lub odbytu to sygnał alarmowy. Może wskazywać na uszkodzenie przewodu pokarmowego przez ostre fragmenty kości.

Jeśli pies próbuje wymiotować, ale bez skutku, to znak czerwonej flagi. Taka sytuacja może świadczyć o zaklinowaniu się kości w przełyku.

Co warto zapamiętać o karmieniu psa kośćmi?

Czy pies może jeść kości to kwestia, która wymaga rozwagi i wiedzy. Surowe kości cielęce i wołowe są najbezpieczniejsze, podczas gdy drobiowe i wieprzowe mogą stanowić śmiertelne zagrożenie. Bezpieczeństwo twojego czworonoga zależy przede wszystkim od właściwego wyboru rodzaju kości oraz przestrzegania zasad ich podawania.

Kluczowe jest dostosowanie wielkości i rodzaju kości do rozmiaru psa oraz ścisłe przestrzeganie czasu gryzienia - maksymalnie 30 minut pod nadzorem. Prawidłowe przechowywanie w lodówce (do 48h) lub zamrażarce (do 3 miesięcy) to podstawa higieny i bezpieczeństwa.

W przypadku wystąpienia niepokojących objawów, takich jak wymioty, problemy z przełykaniem czy krwawienia, niezbędna jest natychmiastowa konsultacja weterynaryjna. Właściwe monitorowanie zachowania psa podczas i po zjedzeniu kości może uchronić go przed poważnymi komplikacjami zdrowotnymi.

Źródło:

[1]

https://petner.com.pl/blog/czy-pies-moze-jesc-kosci/

[2]

https://zoopers.pl/jakie-kosci-moze-zjesc-pies-sprawdz!/55/b

[3]

https://www.zooplus.pl/magazyn/psy/zywienie-psa/czy-psy-moga-jesc-kosci

Najczęstsze pytania

Surowe kości są zdecydowanie bezpieczniejsze dla psa niż gotowane. Gotowanie powoduje, że kości stają się kruche i łamliwe, co zwiększa ryzyko zadławienia oraz uszkodzenia przewodu pokarmowego. Surowe kości są bardziej elastyczne i zawierają więcej składników odżywczych, wspierających zdrowie psa.

Nie należy pozwalać psu na gryzienie kości dłużej niż 2-3 godziny jednorazowo. Po tym czasie kość powinna zostać zabrana i wyrzucona, gdyż rozpoczyna się proces namnażania bakterii. Zbyt długie gryzienie może też prowadzić do uszkodzenia zębów lub dziąseł.

Kości można wprowadzać do diety szczeniąt po zakończeniu wymiany zębów mlecznych na stałe, czyli około 6-7 miesiąca życia. Początkowo należy wybierać miękkie kości cielęce i zawsze nadzorować psa podczas gryzienia. Szczeniętom nie wolno podawać dużych, twardych kości.

Kości powinny być traktowane jako dodatek do diety, nie jej podstawa. Zaleca się podawanie ich maksymalnie 2-3 razy w tygodniu. Zbyt częste podawanie kości może prowadzić do zaparć, problemów z trawieniem oraz niedoborów składników odżywczych w diecie psa.

Jeśli pies połknął kawałek kości, obserwuj go przez następne 24-48 godzin. Zwróć uwagę na objawy takie jak wymioty, biegunka, brak apetytu czy trudności z wypróżnianiem. W przypadku wystąpienia niepokojących objawów natychmiast skontaktuj się z weterynarzem.

Oceń artykuł

rating-outline
rating-outline
rating-outline
rating-outline
rating-outline
Ocena: 0.00 Liczba głosów: 0
Autor Bartosz Matelski
Bartosz Matelski

Nazywam się Bartosz Matelski i jestem zapalonym miłośnikiem psów z wieloletnim doświadczeniem w opiece nad nimi. Moja przygoda z psami zaczęła się od adopcji mojego pierwszego pupila, co zainspirowało mnie do zgłębiania wiedzy na temat różnych ras, ich wychowania i zdrowia. Przez lata uczestniczyłem w licznych kursach i szkoleniach dotyczących treningu oraz behawiorystyki psów. Na blogu dzielę się wiedzą z zakresu żywienia, opieki i treningu, aby pomóc innym właścicielom w budowaniu silnych i zdrowych relacji ze swoimi czworonożnymi przyjaciółmi. Wierzę, że każdy pies zasługuje na najlepszą opiekę i miłość.

Udostępnij artykuł

Napisz komentarz

Polecane artykuły